Gecontraheerde hoeven door H. Strasser, Dr. Med. Vet, PhD
De meeste paarden hebben een zekere mate van gecontraheerde hoeven; de gecontraheerde hoef komt zo vaak voor, dat het als normaal geaccepteerd wordt.
Een gecontraheerde hoef is een hoef die niet meer uitspreidt op het moment van gewicht dragen, of in extreme gevallen, die smaller wordt. Dit reduceert het schokabsorberend vermogen, met alle bijkomende gevolgen voor spieren en skelet. Gecontraheerdheid blokkeert en verandert de bloedsomloop in de voet, wat een duidelijke impact heeft op de gezondheid van de weefsels in de hoef. Het veroorzaakt ook een overbelasting van het hart, dat in verhouding half zo groot is dan dat van een kat.
Verstoring van de bloedcirculatie in het corium (hoeflederhuid), met als gevolg verstoring in het uitscheiden van proteïnes (het corium scheidt continue metabolische proteïnes uit in de vorm van hoef hoorn), kan tot serieuze problemen leiden voor de lever, nieren en de huid. Slechte circulatie en fysiologisch niet correcte druk op delen van het corium resulteren ook in slechte hoorn kwaliteit. Een gecontraheerde hoef is ook niet zo effectief in het verschaffen van tractie op verschillende soorten ondergrond. Dit heeft het paard wel nodig, voor wat wij van hem eisen en voor zijn eigen fysiologische gezondheid – als vluchtdier is de eerste reactie van een paard op gevaar vluchten.
Tenslotte, gecontraheerde hoeven veroorzaken pijn. De lichamelijke- en geestelijke gevolgen van ernstige, chronische pijn op elk dier, laat staan een prooidier, zijn verwoestend.
Beslaan en/of incorrect bekappen van hoeven, samen met een gebrek aan voldoende beweging of ongeschikte ondergrond, veroorzaken wat in het algemeen ‘gecontraheerde hoeven’ genoemd wordt.
In geval van gecontraheerde hoeven is de hoefcapsule smaller geworden. Hierdoor wordt de voet nog smaller op het moment van belasting, in plaats van wijder. Dit blokkeert de bloedvaten, zenuwen, bot, kraakbeen, pezen en banden in de hoef. Dit leidt tot verdrukking en ontsteking van het voorste deel van het wand corium, het zool corium en delen van het laterale kraakbeen. Gecontraheerde hielen veroorzaken ook pijnlijke verdrukking van de hoefballen.
In een poging om de pijn te verminderen, zal het paard het achterste gedeelte van de hoef proberen te ontlasten, waardoor het hoefbeen steiler gaat staan. Dit veroorzaakt weer overbelasting in de voorste gedeelten van het corium en de rand van het hoefbeen drukt op het zool corium. De doorbloeding van de zool vermindert, met als gevolg dat er een slechtere kwaliteit hoorn geproduceerd wordt. Doordat de hiel ontlast wordt, komt er minder druk op de hiel; de hiel gaat dan sneller groeien, wat de hoef nog steiler maakt. Zo’n verandering in de stand van de hoef heeft invloed op pezen, gewrichten en banden.
Wanneer de hoefijzers verwijderd worden, uiten deze zaken zich in pijn, omdat door de terugkeer van de bloedtoevoer aan de hoef de zenuwen zich herstellen en beginnen ze de al lang bestaande schade te melden aan de hersenen.
Omdat het gehele wand corium ontstoken kan zijn, moet rekening gehouden worden met rotatie van het hoefbeen. Hoe meer vorm van de hoef afwijkt van normale, gezonde hoeven, hoe pijnlijker het is. Het paard loopt voorzichtig of kreupel.
De hoeven moeten regelmatig bekapt worden, op een manier dat de hoefcapsule wijder kan worden. Vooral ontstoken hoeven moeten vaak pompen, ze moeten de mogelijkheid krijgen om constant te kunnen bewegen, dag en nacht. Tot de ontsteking verdwijnt, moet het paard op zo egaal mogelijke grond lopen, omdat ongelijke grond nog pijnlijker is en het genezingsproces vertraagt.
In deze periode zal de eigenaar van het paard zich van rijden moeten onthouden.
Gecontraheerde hoeven zijn een serieus en moeilijk probleem. Het terugvormen van gecontraheerde hoeven naar gezonde, natuurlijke hoeven kan weken, maanden tot jaren in beslag nemen, afhankelijk van de omstandigheden en de reeds aanwezige schade.
Gecontraheerde hoeven:
De meeste paarden hebben een zekere mate van gecontraheerde hoeven; de gecontraheerde hoef komt zo vaak voor, dat het als normaal geaccepteerd wordt.
Een gecontraheerde hoef is een hoef die niet meer uitspreidt op het moment van gewicht dragen, of in extreme gevallen, die smaller wordt. Dit reduceert het schokabsorberend vermogen, met alle bijkomende gevolgen voor spieren en skelet. Gecontraheerdheid blokkeert en verandert de bloedsomloop in de voet, wat een duidelijke impact heeft op de gezondheid van de weefsels in de hoef. Het veroorzaakt ook een overbelasting van het hart, dat in verhouding half zo groot is dan dat van een kat.
Verstoring van de bloedcirculatie in het corium (hoeflederhuid), met als gevolg verstoring in het uitscheiden van proteïnes (het corium scheidt continue metabolische proteïnes uit in de vorm van hoef hoorn), kan tot serieuze problemen leiden voor de lever, nieren en de huid. Slechte circulatie en fysiologisch niet correcte druk op delen van het corium resulteren ook in slechte hoorn kwaliteit. Een gecontraheerde hoef is ook niet zo effectief in het verschaffen van tractie op verschillende soorten ondergrond. Dit heeft het paard wel nodig, voor wat wij van hem eisen en voor zijn eigen fysiologische gezondheid – als vluchtdier is de eerste reactie van een paard op gevaar vluchten.
Tenslotte, gecontraheerde hoeven veroorzaken pijn. De lichamelijke- en geestelijke gevolgen van ernstige, chronische pijn op elk dier, laat staan een prooidier, zijn verwoestend.
Beslaan en/of incorrect bekappen van hoeven, samen met een gebrek aan voldoende beweging of ongeschikte ondergrond, veroorzaken wat in het algemeen ‘gecontraheerde hoeven’ genoemd wordt.
In geval van gecontraheerde hoeven is de hoefcapsule smaller geworden. Hierdoor wordt de voet nog smaller op het moment van belasting, in plaats van wijder. Dit blokkeert de bloedvaten, zenuwen, bot, kraakbeen, pezen en banden in de hoef. Dit leidt tot verdrukking en ontsteking van het voorste deel van het wand corium, het zool corium en delen van het laterale kraakbeen. Gecontraheerde hielen veroorzaken ook pijnlijke verdrukking van de hoefballen.
In een poging om de pijn te verminderen, zal het paard het achterste gedeelte van de hoef proberen te ontlasten, waardoor het hoefbeen steiler gaat staan. Dit veroorzaakt weer overbelasting in de voorste gedeelten van het corium en de rand van het hoefbeen drukt op het zool corium. De doorbloeding van de zool vermindert, met als gevolg dat er een slechtere kwaliteit hoorn geproduceerd wordt. Doordat de hiel ontlast wordt, komt er minder druk op de hiel; de hiel gaat dan sneller groeien, wat de hoef nog steiler maakt. Zo’n verandering in de stand van de hoef heeft invloed op pezen, gewrichten en banden.
Wanneer de hoefijzers verwijderd worden, uiten deze zaken zich in pijn, omdat door de terugkeer van de bloedtoevoer aan de hoef de zenuwen zich herstellen en beginnen ze de al lang bestaande schade te melden aan de hersenen.
Omdat het gehele wand corium ontstoken kan zijn, moet rekening gehouden worden met rotatie van het hoefbeen. Hoe meer vorm van de hoef afwijkt van normale, gezonde hoeven, hoe pijnlijker het is. Het paard loopt voorzichtig of kreupel.
De hoeven moeten regelmatig bekapt worden, op een manier dat de hoefcapsule wijder kan worden. Vooral ontstoken hoeven moeten vaak pompen, ze moeten de mogelijkheid krijgen om constant te kunnen bewegen, dag en nacht. Tot de ontsteking verdwijnt, moet het paard op zo egaal mogelijke grond lopen, omdat ongelijke grond nog pijnlijker is en het genezingsproces vertraagt.
In deze periode zal de eigenaar van het paard zich van rijden moeten onthouden.
Gecontraheerde hoeven zijn een serieus en moeilijk probleem. Het terugvormen van gecontraheerde hoeven naar gezonde, natuurlijke hoeven kan weken, maanden tot jaren in beslag nemen, afhankelijk van de omstandigheden en de reeds aanwezige schade.
Gecontraheerde hoeven:
Normale, niet gecontraheerde hoeven van een gedomesticeerd paard:
Posts
